Nieuwjaar

Het nieuwe jaar is begonnen. Met veel geknal en veel getelefoneer en ge-sms. Een record aantal sms’jes lees ik in de krant. Merkwaardig. Als keizer Constantijn de Grote in de vierde eeuw na Christus niet had besloten dat nieuwjaar niet op kerstmis zou vallen maar op 1 januari, hadden we al die sms’jes al eerder kunnen/moeten versturen. Een compleet arbitraire datum dus. Grappig eigenlijk. Wat we ook doen, we kunnen nieuw en oud niet definiëren. Wat nieuw is, is in de toekomst en wat oud is in het verleden, maar zelfs dat klopt niet. Want mijn mp3 speler is spiksplinter nieuw maar komt wel uit vorig jaar. En de lamp boven mijn werktafel is uit de jaren dertig van de vorige eeuw en nog maar net nieuw (en modern, jawel). Niets is definieerbaar. Niets is wat ik denk dat het is. Buiten hoor ik een meeuw krijsen. Vóór dat ik denk: “ik hoor een meeuw”, vóór ik uit het hier en nu stap, is er iets dat hoort. Dat iets is niet te definiëren of beschrijven. Dat iets is. Een dierbare vriend mailde me: “gelukkig 200nu”. Dat wens ik jullie allen. Hier en nu zijn. En het bijzondere is dat als we in het hier en nu verblijven en ons niet laten afleiden naar daar, straks of toen, we gewoonweg zijn. Gelukkig.