Net weer terug uit Parijs, kreeg ik een aantal prachtige mailtjes en berichten van leden van de sangha. En wat me opviel was hoe gewoon het ongewone eigenlijk is. De werkelijkheid is zo simpel. Alle dingen zijn gewoon wat ze zijn. Zonder verhalen, zonder ideeën, zonder oordelen, voorkeur en afkeer. Ik kan geen ander en niet anders zijn dan ik ben. Ik ben. Ik ben jij. Ik ben ik. Er is geen afstand. Dit is intimiteit, zo gewoon en zo wonderbaarlijk.