Gisteren een week geleden overleed mijn moeder op 92 jarige leeftijd. Het lijkt wel of dit jaar de lente helemaal in het teken staat van sterven. Zes weken geleden Helen’s moeder, kort daarna Frits Blog, nu mijn moeder. Een tragedie is het niet. Ma was oud en meer dan klaar met haar leven. Ze wilde echt niet meer. Ze is rustig in haar slaap overleden, zonder dat er grote tekenen waren dat haar sterven aanstaande was. Dit schreef ik voor haar direct na haar overlijden. 

Ma
Sneeuwvlokken vallen
Uit de eindeloze hemel
In de bodemloze zee
Elk een eigen weg omlaag
Hemel sneeuwvlok zee
Zo was je leven
Jouw eigen weg
En naast je even
Andere wegen
Ander leven
Gezien gekend geliefd
En dan verloren
En met geen duizend woorden
Noch met miljoenen oren
Is nog te zeggen of te horen
Wie je was
Ondeelbaar één
Eén sneeuwvlok is de zee