Ik zit sinds maandag in Parijs en de tijd vliegt voorbij. Ik volg gewoon het dagelijkse schema en verder heb ik geen plannen. Dat wil niet zeggen dat ik niets doe. Dagelijkse gesprekken met Roshi, Zazen en Dokusan, een wandeling door Parijs terwijl we gewoon over koetjes en kalfjes kletsen. Schoonmaakwerkzaamheden, even een korte bijeenkomst om de activiteiten van de week door te nemen, de dagen zijn goed gevuld. En tegelijkertijd, geen verder doel dan wat er zich nu aandient. Niets te bereiken, niets te wensen, niets te willen, overgeven aan de eb en vloed van het centrum. Zo dadelijk toch nog eens zien of ik de vlekken op de douche vloer niet alsnog weg kan krijgen.