Maandelijks archief: september 2011

STOP

Meester Hsu Yun (1840-1959) schreef ooit: “Het onderwerp van de beoefening van Ch’an [de Chinese beoefening die oorsprong is van Zen] is de realisatie van de geest die de ware aard doorgrondt, hetgeen betekent het uitwissen van de onzuiverheden die de geest binden, zodat het oorspronkelijke gezicht van de ware aard kan worden gezien. […….] Wat nodig is voor deze beoefening is het uitwissen van onjuist denken. Over het hoe van dit uitwissen beschikken we over vele uitspraken van de Boeddha, en niets is eenvoudiger dan het woord STOP in zijn uitspraak: De op hol geslagen geest staat niet stil; Als het stopt is het verlichting.” (Prerequisites of Ch’an training; Hsu Yun Ho Shang Fa Hui, vertaald door Lu K’uan Yü uitgave RIDER 1960.)

Als we de werking van ons persoonlijke (op onszelf gerichte) denkende brein aanschouwen als van een afstand, dan kunnen we zien hoe op hol geslagen, hoe dolgedraaid dat brein eigenlijk is. Het staat maar niet stil. Het is voortdurend bezig en eigenlijk alleen bezig met zichzelf, met het bewijzen van de realiteit van het eigen bestaan. Daarvan bewust worden en zien dat dit brein en het lichaam eromheen, niet zijn wat ik werkelijk ben, dat is een grote stap vooruit. Het zijn maar gedachten, concepten. Er is niets dat substantie heeft.

Daarover nadenken, dit bespiegelen, verdiept zeker het inzicht, maar ook dat houdt ons uiteindelijk gevangen in de illusie van wetende, begrijpende wijsheid.
Als we daarentegen ons oefenen door de stroom van gedachten, ideeën, inzichten, gevoelens en emoties telkens te onderbreken, te stoppen, dan openen we de lege ruimte die eenvoudigweg niets wetende wijsheid IS en waar(in) alle fenomenen en verschijnselen ongeweten ZIJN.

Probeer als je wil eens het volgende hulpmiddel. Stel je tijdens het zitten een horizon voor. Een horizon van waarachter telkens een nieuwe gedachte opkomt. Je aandacht wordt door die gedachte gegrepen, maar laat je blik zo snel mogelijk weer afdalen naar de horizon. Laat de gedachte los. Met je aandacht op de horizon wacht je gewoon op de volgende gedachte. Verzet je niet tegen het opkomen ervan, wacht gewoon. Laat dan de horizon los en wacht.