Vanmorgen samen met Helen gezeten van half acht tot half negen. De dag loopt altijd nèt een beetje anders als ik ‘s-morgens zit. Vrijer, rustiger. Op de een of andere manier brengt het zitten me in contact met simpelweg zijn. Een koan vraagt: “liberation – is it gained by practice or innate within oneself originally” (Bevrijding – wordt dat door oefening bereikt, of is het van oorsprong af aan in jezelf?). Joko Beck zegt ergens: “Je kunt het paradijs niet ontlopen, maar je kan wel weigeren het te zien”. Het paradijs is hier en nu. Zitten laat me dat op de meest eenvoudige manier zien.